Tijd om te starten met de moestuin! In een vorige blog konden jullie al lezen hoe ik me in mijn hoofd voorbereidde op de lente. Nou, je zou denken dat de lente nu begonnen is. Hoewel de nachten nog erg koud zijn, zijn de dagen warm en zonnig. En daarmee mag ik voorzichtig aan mijn moestuin beginnen.
Onze moestuin is een late tuin, en door de regen was de tuin nog lang erg nat. Nu zijn de zon en de wind een team geworden en mijn tuin is eindelijk begaanbaar. De eerste stap was de laatste boerenkool uit de tuin halen en aan de kippen voeren, die klus was snel gepiept.
Vervolgens heeft de boer een grote berg mest in de tuin gegooid. Vorig jaar had ik geen bijdrage aan dit gedeelte van de voorbereiding omdat ik toen hoogzwanger was. Nu kon ik eindelijk betrokken worden in de voorbereiding. Dus die berg mest was voor mij!
Even een noot tussendoor voor de niet-moestuinkenners. De mest verspreid je over de tuin, ploeg je onder en dan is je tuin weer helemaal klaar om veel lekkere groenten te laten groeien. Het zijn zeg maar de “vitaminen”… hoe raar dat ook klinkt.
Ik weet niet of iemand wel eens nagedacht heeft over mest, maar dat is dus gewoon poep. In ons geval koeienpoep. En poep stinkt. Dus daar ging ik in mijn oude kleren op zoek naar het juiste gereedschap. Helaas kom ik hier gelijk in de spraakverwarring die dialect heet.
Mijn man adviseert mij een “greep” te pakken. Ik ben hier intussen zo lang dat ik er achter ben dat dit een ding met punten is. Blijkbaar zijn er meerdere dingen met punten, want ik was aan de wandel met de “gavel”. Natuurlijk totaal ongeschikt voor mest verspreiden. Wist ik veel.
Maar als ik uiteindelijk de “greep” heb (die in mijn wereld een riek heet, maar goed) kan het feest beginnen. Met het boerinnetje voor een dutje in de wagen, heb ik mijn handen vrij.
aan de slag
In het begin is het nog leuk, maar dan blijkt de mest steeds meer aan elkaar vastgeplakt te zitten en komt er best wat kracht bij kijken om er hapklare porties van te maken. En loop ik regelmatig door de mest te wandelen waardoor ik steeds groter wordt…
Ik doe mijn best en een behoorlijke tijd later (zal maar niet zeggen hoeveel tijd) is alles dan toch verspreid. Omdat het boerinnetje nog slaapt, kan ik snel even douchen om het heerlijke aroma van me af te spoelen.
En als het dan avond is, bespreken we nog even verder. Blijkbaar moet de mest nog fijner verdeelt worden over de tuin, geen idee hoe we dat voor elkaar moeten krijgen.
Mijn schoonvader vond het maar wat, dat ik dat allemaal gedaan had. Geen idee of dat komt omdat ik een vrouw ben, of een burger, of misschien wel allebei…
Ik zit toch wat vermoeider dan anders aan de koffie, wat eigenlijk wel lekker is. En dan laat ik vol trots mijn blaren zien, en weet ik het zeker, dit was volgens mij een echt “boerinnenklusje”!
