Terwijl nestelen meestal wel iets is dat veel voorkomt in dit trimester en dit niet beïnvloed wordt door het wonen op de boerderij, heb ik nog totaal geen nestelgevoel voor de baby op komst,. Eerder schreef ik al wel over mijn opruimwoede, maar voor de baby staat er nog niks klaar. Mijn huis begint trouwens ook langzaam weer te vervuilen… 😉

De lente is begonnen! En dat kan je terugzien op de boerderij. De eendeneieren zijn uitgekomen en er lopen 5 prachtige eendjes rond die groeien als kool. Na een paar gebroken nachten voor de boer (om te kunnen helpen, mocht de bevalling begonnen zijn) zijn er 3 lammetjes geboren. De zwaluwen zijn hun nesten weer aan het bouwen en de eerste kittens zijn gespot.

nestelen baby lammetjes

Dat er ook in ons gezin nieuw leven aankomt daar kunnen we niet meer omheen. Letterlijk niet. Mijn buik groeit hard en ook de kleine zit mooi hoog op de groeicurve. Een gezonde baby lijkt onderweg te zijn, gelukkig.

De buik op de boerderij

Maar praktisch is het niet. Zo’n dikke buik zit gewoon in de weg en is ontzettend vermoeiend! En al een paar weken ben ik er eigenlijk wel klaar mee. Bukken wordt steeds lastiger en al zak ik veel door mijn knieën om toch overal bij te kunnen, het valt zwaar weer omhoog te komen.

Ook in de opvoeding is een dikke buik niet altijd handig. Het kleine boerinnetje is in de driftfase (ik ben 2 en ik zeg: NEE) en laat zich regelmatig slap op de grond vallen… En daar kan ik er dus niet goed bij, zo’n slimmerd. Al komt ze de buik ook vaak wel even knuffelen en verheugd ze zich op de komst van de baby.

Op de boerderij is een dikke buik ook lastig. Overal zijn slimme, kleine doorgangen gemaakt waar koeien niet doorheen passen maar mensen wel. Of nou ja, ik dus niet. Niet meer. Dus ik loop rond, stuur het boerinnetje op pad met kleine opdrachtjes (want zij past er wel doorheen) of doe het gewoon niet.

Energie om te nestelen

Een dikke buik kost ook veel energie. Dus op de boerderij doe ik geen extra klussen. Gelukkig is de tuin nog lang niet klaar (lees mijn eerdere blog hierover) dus die grote taak laat ik liggen. Maar gewoon wat dingen vegen, de auto wassen en de ramen lappen vallen toch echt nog wel onder mijn takenpakket. Dus ik doe mijn best en het kleine boerinnetje helpt over het algemeen heel goed voor iemand van twee.

Met haar rode kruiwagentje en de bees (bezem) vind ze het geweldig om buiten te helpen. Een dag niet buiten geweest is voor haar een dag niet geleefd.

nestelen baby

Mijn ramen zijn minder helder dan normaal (je kan nog net zien of de zon schijnt), bij het vegen helpt het boerinnetje en de overige klussen? Daar doe ik gewoon de hele dag over!

Frustratie

Niet kunnen helpen, niet alles perfect op orde hebben, niet de gewone dingen kunnen doen zoals je wilt. Het geeft mij geen geluksgevoel. Eigenlijk heb ik daarover niks te klagen en moet ik leren dat dit voor nu meer dan genoeg is, maar frustratie ligt op de loer.

Wanneer iedereen druk in de tuin bezig is, wil ik ook gezellig helpen i.p.v. er als een zak aardappelen bij te zitten. Als het boerinnetje een driftaanval heeft, wil ik naast haar kunnen hurken om tot haar door te dringen en de rust te herstellen. Ik hou er van als mijn huis in ieder geval opgeruimd en redelijk schoon is, ik doe mijn werk graag 150% procent. En die 100% is er vaak al niet, dus 150 zeker niet!

Frustratie is dus een dagelijkse bezoeker!

nestelen baby

Leren

Maar we redden het, ons huis is niet totaal vervuild, de zwangerschap verloopt goed en mijn verlof gaat beginnen. Om energie te sparen is Netflix weer mijn beste vriend in de avonduren. Ik leer me erbij neer te leggen, al is dat een proces. Mijn lichaam maakt een baby en dat gaat (helaas!) niet vanzelf.

En op een flinke huilbui na, met wat extra chocolade en heerlijke middagdutjes, hou ik het wel vol. Het aftellen is begonnen. Misschien moet ik iets klaar gaan zetten voor de baby? Doe ik… echt! Als ik weer wat tijd en energie heb….

Deze blog is onderdeel van een serie over nestelen op de boerderij. Lees hier deel 1.